ကေလး ႏို႔တိုက္၊ မတိုက္ကိစၥ

ေဆရံုမွာဆိုလည္း ဆရာဝန္ဆရာမေတြရဲ႕ အဓိကအလုပ္က လူနာတိုင္းကို informed decision ခ်ႏိုင္ေအာင္ တတ္ႏိုင္သမွ် အခ်က္အလက္ ျပည့္စံုေအာင္ ရွင္းျပရတာပါ။ ဒီေရာဂါျဖစ္ေနတယ္။ ကုလို႔ရတာက ဒါေတြရွိတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ကုရင္ အက်ိဳးအျပစ္ေတြက ဒါေတြ ျဖစ္မယ္။ ဒီေဆးကိုေသာက္ရင္ေတာ့ ေရာဂါဘယ္လိုျဖစ္မယ္ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ ေဆးရံုက ဆင္းခြင့္မေပးေသးဘဲ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ဆင္းခ်င္တဲ့ လူနာေတြဆိုရင္လည္း ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ အသက္အႏၲရာယ္ကို အကုန္ရွင္းျပၿပီး အဲဒါေတြကို သေဘာေပါက္ပါတယ္ဆိုမွ လက္မွတ္ထိုးၿပီး ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ အိမ္ျပန္ၾကရတာပါ။ တခါတေလ လူနာက အရမ္း sick ျဖစ္ေနလို႔၊ အိမ္ျပန္သြားရင္ ေသမွာေသခ်ာေနလို႔ ကိုယ္က ဘယ္လိုမွ မဆင္းေစခ်င္ရင္ေတာင္ သူ႔မွာ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ရွိေနေသးရင္ က်မတို႔မွာ လူနာကို ကုတင္နဲ႔ႀကိဳးတုပ္ထားလို႔ မရပါဘူး။ အဲဒါသူ႔အခြင့္အေရးပါ။ သူျပန္ခြင့္ရွိပါတယ္။

အခုမိခင္ႏို႔တိုက္တာမွာလည္း တူတူပါပဲ။ လူတိုင္းမွာ သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ ရွိၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တိုင္း လူတိုင္းလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မမွန္ပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္က မိခင္ေတြကို ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ သိေအာင္လုပ္ေပးဖို႔တခုပဲ ရွိပါတယ္။ မိခင္ႏို႔တိုက္ရင္ရမယ့္ အက်ိဳးေတြ ေျပာျပမယ္။ ႏို႔ဗူးႏို႔မႈန္႔ကရမယ့္ အက်ိဳးအျပစ္ေတြကို ေျပာျပၿပီး မိခင္တိုင္းက ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္ၾကမွာပါ။ ႏို႔မႈန္႔တိုက္မယ္ဆံုးျဖတ္မိတဲ့သူကို အျပစ္တင္စရာမရွိပါဘူး။ အဓိကက သူ႔မွာ မွန္ကန္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြရွိၿပီး အဲဒါေတြကို နားလည္သိလ်က္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္တာျဖစ္ဖို႔ပဲလိုပါတယ္။

အခုမင္းသမီးကိစၥကက်ေတာ့ သူ႔မွာ မွန္ကန္တဲ့အခ်က္အလက္မရွိဘဲ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာ။ သူ႔ကိုေျပာတဲ့သူက အမွားကိုေျပာလိုက္တာ။ အဲဒီလိုလူေတြ မရွိရေလေအာင္ ပညာေပးရမွာက ကိုယ့္တာဝန္ပါ။ သူ႔အတြက္လည္း စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ အဲဒါေျကာင့္ စာဖတ္ဖို႔ ပညာရည္ျပည့္ဝေနဖို႔က အၿမဲအေရးႀကီးတာေနာ္။ ဘယ္ေလာက္ႀကီး သံုးႏိုင္ေနေန၊ ပိုက္ဆံရွိေနေန မွန္ကန္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ဖို႔အတြက္က ကိုယ့္ရဲ႕ ႂကြယ္ဝမႈ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈက ဘာမွ အေထာက္အကူမျပဳဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ႀကိဳးစားသင္ၾကားမွ ရတာမ်ိဳးကိုး။ အေမတိုင္းကေတာ့ ကိုယ့္ကေလးကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေစခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ အေမေတြအေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္မွာ စိတ္ဓါတ္ေတြက် ပင္ပန္းဆင္းရဲ စိတ္ႏွလံုးမေပ်ာ္ပိုက္လ်က္နဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ဖိအားေတြေၾကာင့္ သူမ်ားေတြ အျပစ္ေျပာမွာေၾကာက္လ႔ိုဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ႀကိတ္မွိတ္ၿပီး မႏိုင္ဝန္ထမ္း ဇြတ္အတင္း႔ႏိုမတိုက္ပါနဲ႔။ ကေလးေမြးးၿပီျဖစ္တဲ့ စိတ္က်ေရာဂါဟာ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ကေလးကို အေမ႔ႏိုဆက္တိုက္ဖ႔ို သိပ္ခက္ခဲေနသလား။ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ႔ႏိုျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ဆင္းရဲ စိတ္ဓါတ္က်ၿပီး မေပ်ာ္တဲ့ မိခင္တေယာက္ဟာ သားသမီးကို ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ အၾကံေကာင္းေတြနဲ႔ ဆံုးမပဲ့ျပင္ေပးႏိုင္ဖို႔ သိပ္ခက္ပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနရင္ ႏို႔တိုက္ႏိုင္တယ္လ႔ ိုေျပာဖ႔ိုဟာက တန္ေသးရဲ႕လား။ မိခင္စိတ္ေဝဒနာ စိတ္ဖိစီးမႈဒဏ္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ ကေလးမွာ ေရရွည္စိတ္ဒါဏ္ရာေတြ အမ်ားျကီးဆက္ျဖစ္ဖို႔ အႏၲရာယ္ရွိေနျပီေလ။

အခုေျပာေနၾကတဲ့သူေတြကလည္း ေစတနာအရင္းခံၿပီးေျပာတာဆိုတာ ၁၀၀% ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကိုယ္ေျပာေနလ်က္နဲ႔ ႔ႏိုဗူးတိုက္ဖ႔ိုေရြးခ်ယ္ၾကတာေတြ႕တဲ့အခါ မူရင္းရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ အသိပညာေပးတဲ့ အခ်က္ကေပ်ာက္သြားျပီး က႐ုဏာေဒါေသာနဲ႔ အျပစ္တင္သလိုေတြျဖစ္ကုန္ၾကေရာ။ မျဖစ္ပါၾကနဲ႔။ အဲဒီလျိုဖစ္လာတိုင္း ကိုယ့္စိတ္ကေလး အျပင္မထြက္သြားခင္ informed decision ဆိုတာေလးကို သတိရၿပီး သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေလးစားသမႈနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳေပးလိုက္ပါေနာ္။